Καλησπέρα στην όμορφη παρέα μας!

Ελπίζω να είμαστε όλοι καλά και να απολαμβάνουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον υπέροχο καιρό που κατακλίζει τις περισσότερες περιοχές της Ελλάδος αυτές τις μέρες.

Σήμερα, γυρνώντας από το σχολείο, είδα δύο-τρεις κατοίκους της περιοχής μου να ψάχνουν απεγνωσμένα στους κάδους απορριμάτων να βρουν για το οτιδήποτε τους φανεί χρήσιμο. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, αισθάνθηκα τόσο άδεια, τόσο μηδαμινή και διατύπωσα την εξής ερώτηση στον εαυτό μου: " Άραγε μας λείπει τίποτα;". Διανύοντας την οικονομική κρίση, έχουμε όλοι αισθανθεί, άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο, την εγκράτια και την πρόφυλαξη από την άσκοπη σπατάλη των χρημάτων. Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως όλοι έχετε δει κάτα τακτά διαστήματα στα ράφια των σπιτιών σας προιόντα μικρότερης υπόληψης, όσον αφορά τη μάρκα, από αυτά που παλαιότερα προτιμούσατε. Αναμφισβήτητα όλοι έχουμε κατανοήσει πως "οι παλιές καλές εποχές" πέρασαν!!! Όλη αυτή η κατάσταση όμως δεν μας αποτρέπει από τις παλιές μας συνήθειες. Σαν μικροί και γεμάτοι λαχτάρα οδοιπόροι της ζωής, θέλουμε θέλουμε και ξαναθέλουμε κάτι νέο. Παρά τις δυσχέρειες της περιόδου, συνεχίζουμε να σπαταλάμε χρηματικά ποσά άσκοπα. Αλλά ποτέ δε μένουμε ικανοποιημένοι! Και η ερώτηση είναι η εξής: " Όποια περίοδο και αν διανύουμε, μπορεί ο Έλληνας να κάνει οικονομία;". Προσωπικά πιστεύω πως όχι! Ναι, αφενός ελαττώσαμε τα έξοδα, αλλά αφετέρου δεν τα προσαρμόσαμε στις ανάγκες της εποχής. Άρα, το συμπέρασμα της όλης υπόθεσης είναι: Εμείς, αν και μικροί, και άβουλοι προς το παρόν, πρέπει να λάβουμε τα αντίστοιχα μέτρα για να βοηθήσουμε τις οικογένειες που σαφώς όλα αυτά τα χρόνια μας έχουν κακομάθει. Τότε και μόνο τότε θα πάρουμε πίσω τη χαμένη Ελλάδα μας! 

Ευχαριστώ, Άρτεμις