Tej nocy Mirka nie mogła zasnąć. Bardzo chciała, żeby kolejny dzień już się rozpoczął i żeby mogła pojechać wreszcie na zdjęcie gipsu. Następna rzeczą której nie mogła się doczekać to rozmowa kwalifikacyjna. Niestety w tych wszystkich „dobrych” spraw była jedna „zła”. Musiała najpierw porozmawiać o swojej pracy z rodzicami. Musi to zrobić zanim pójdzie na te rozmowę, ponieważ ludzie, którzy chcą ją zatrudnić mogą żądać zgody rodziców. No cóż. Przed Mirką ciężki orzech to zgryzienia… Rano dziewczyna obudziła się wcześnie, W sumie bardzo mało spała. Pośpiesznie się ubrała i skuśtykała na dół. Tam spotkała się z rodzicami. Na szczęście wstali równie szybko co ona i nie musiała na nich czekać.

- Dzień dobry córeczko. – przywitała ją miło mama.

- Dzień dobry. Co na śniadanie? Tylko coś szybkiego bo ja chce już jechać.

- Gdzie ty chcesz jechać? – zapytał zdziwiony tata.

- No jak to gdzie? Na zdjęcie gipsu. – dziewczyna trochę się zirytowała.

- Kochanie, najpierw jadę na jedno spotkanie z klientem a potem dopiero przyjadę po ciebie i po mamę. I tak wizytę mamy umówioną na 12:00.

- Achaaa…No trudno. Poczekam – posmutniała Mirka.
Po śniadaniu tata dziewczyny wyszedł do pracy. Mirka poszła na górę. Postanowiła, że trochę poprojektuje. W nocy, kiedy nie mogła spać, przyszło jej do głowy parę pomysłów. O 11:30 tata dziewczyny wrócił do domu po swoje kobiety. Wszyscy zapakowali się do auta i pojechali do szpitala na zdjęcie gipsu. Na miejscu okazało się, że jest spora kolejka. W Mirce się zagotowało. Wszystko szło nie po jej myśli. „Może to jakiś zły znak?” – zastanawiała się dziewczyna. Po trzydziestu minutach usłyszała:

- Pani Wróblewska. Proszę do środka.

C.D.N.