Hoi hoi, dit is het tweede deel van mijn korte verhaal voor de wedstrijd Talent Voor Taal. Ik hoop dat jullie het leuk vinden ;) Nog 1 deel en dan ga ik weer verder met het verhaal over Lisanne.

Ze draait haar hoofd bij, zodat ze me in de ogen kan kijken, en antwoordt dat we samen natuurkunde hebben.  Ik denk na, heb ik haar ooit gezien? Ik kan me het niet herinneren, ze is me denk ik niet opgevallen. Terwijl ze haar boterham opeet, bekijk ik haar nog eens. En dan zie ik ineens een glimp. Een glimp van goud en zilver. Graffiti, kettingen, sneakers. Ik kijk verbaasd, de glimp is weer weg. Ik heb het me vast verbeeld.

Als de bel is gegaan en ik door de overvolle hal loop, bekijk ik iedereen. En ineens zie ik weer een glimp. Een glimp van roze en wit, roosjes, kant en strikjes. Ik bekijk het meisje bij wie ik de glimp zag. Ze draagt neutrale kleding, waar slaat die lolitaglimp dan op?

Weer een glimp. Deze keer zwart, make-up, zwart. De jongen die ik zie draagt geen zwart en make-up. Zou hij er zo uit willen zien? Of beter gezegd, zo willen zijn? Ik denk erover na, een hele tijd, en kom tot de conclusie dat zijn onderbewustzijn dat waarschijnlijk wil. Anders had hij er wel anders uitgezien.